συμβλής

-ῆτος, ό, ἡ, Α

(για τις Συμπληγάδες) αυτός που πέφτει επάνω στον άλλο, που συγκρούεται («ξυμβλῆτες πίπτουσιν... ἐπ' ἀλλήλῃσιν ἰοῡσαι», Ορφ. Αργ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + -βλής (βλής < θ. βλη- τού βάλλω, πρβλ. παθ. αόρ. ἐ-βλή-θην), πρβλ. παρα-βλής].